disinhibition

[,dɪsɪnhə'bɪʃən; ,dɪsɪnə'bɪʃən; dɪs,ɪnhə'bɪʃən]
  • n. [生理] 去抑制;抑制解除;脱抑制

词态变化


动词: disinhibit;

英文词源


disinhibition (n.)
1927; see dis- + inhibition. From the start it was noted as being, often, "inhibition of an inhibition."